وقتی فشار بار مالی خانواده؛ کودکان ایرانشهری را به خیابان می کشاند/ اینجا مقیاس فقیر و غنی؛ سفره های مردم است نه آمارهای کذایی کاهش رکود

به گزارش پهره؛ درآمد بعد از اخلاق یکی از اصلی ترین  محورهای پایداری نظام خانواده است اما این که این محور تا چه اندازه در این روزها آسیب پذیر شده است سوالی است که جا دارد برخی از مسئولین و دولتمردان حداقل به صورت آهسته و بدون هیچ جانبداری پاسخ آن را به خود بدهند.
آن چه که مسلم است؛ تأمین  بار مالی خانواده تا سال ها پیش به دوش مردان خانواده بود اما رفته رفته این پدیده با توجه به کاهش بنیه و توان سرپرستان خانوار از لاعلاجی تأمین مایحتاج زندگی؛ البته به شکل مدرن تری به دوش مادران و زنان خانواده نیز کشیده شد، اما امروز آن چه که مشاهده می کنیم  حضور ناملموس و زننده کودکان کار در خیابان هایی است که هیچ تناسبی با مدرنیته و رفاه نسبی نداشته و بیشتر از هر چیز فقر را نمایش می دهد.
شهرستان ایرانشهر نیز چند سالی است که به جرگه کودکان کار پیوسته و غم انگیز است که بگوییم درآمد حداقلی برای خانواده هایشان را فدای تحصیل کرده و به نوعی شده اند منبع درآمد و کمکی برای سرپرستان خانواده شان؛ چرا که فقر و نداری دیگر توان قشر ضعیف جامعه را بریده و کودکان سربه زیر و تازه نفسشان بهترین راه برای دوندگی های سخت روزانه است.
 

 
محمد کودک 10 ساله ای است که در یکی از خیابان های پرتردد ایرانشهر در پشت چراغ قرمز دستمال کاغذی می فروشد او به خبرنگار ما می گوید: پدرم کارگر ساختمان است و به من گفته تا قبل از ظهر تمام این بسته 50 تایی دستمال کاغذی ها را بفروشم تا ظهر بیاید دنبالم تا برای استراحت به منزل برویم.
او می گوید: مادرم من را در مدرسه محل زندگیمان ثبت نام کرده است اما پدرم می گوید باید کار کنم.
دوستٍ محمد؛ علی است و به نظر می رسد 14 سال سن داشته باشد او با طفره رفتن از حرف زدن با ما به مشتری که از او یک بسته سیگار می خواهد جواب می دهد و می گوید بسته ده هزار تومان است.
 

 
محمد می گوید: پدر علی چند سالی است که فوت شده است و او با برادر بزرگش خرج خانواده شان را در می آورند.
در همین خصوص رئیس اداره بهزیستی ایرانشهر در گفت و گویی با خبرنگار پهره به اقدامات کارساز این اداره در مقابله با آسیب اجتماعی کودکان کار می گوید: امسال با صحبت هایی که با مادران این کودکان صورت گرفته تعدادی چرخ خیاطی برای کار در منزل مادران فراهم شده است تا فرزندانشان به جای کار در خیابان به مدرسه بروند.
 ابراهیم نرماشیری می گوید: معمولا به کودکان زیر 18 سال کودکان کار می گوییم که اغلب این کودکان دارای سرپرست می باشند و در جهت کمک به معیشت خانواده اقدام به کار می نمایند که خوشبختانه با حمایت هایی که از سوی اورژانس و مددکاران اجتماعی صورت گرفته تعداد زیادی از این افراد به تحصیل بازگشته اند.
انتهای پیام/