وقتی مسئولان از جهش تولید در سیستان حمایت نمی کنند/استفاده از تولیدات داخل؛ مرهمی بر دردهای ناتمام جوانان

اما در ایران ماجرا متفاوت تر از سایر جهان بود، گروه های جهادی به همراه نهاد های انقلابی همچون سپاه به میدان آمدند و با دوخت ماسک این معضل را برطرف کردند.

شیوع کرونا از ابتدا تاکنون باعث رنجش مردم و کادر درمانی نیز شده است، بسیاری از خانواده ها حتی نزدیک ترین افراد خود را از دست داده اند که می تواند خاطره تلخی در این برهه از زمان به جای بگذارد.

از طرفی در پی کرونا در مناطقی که اقتصاد ضعیفی دارند، نیز اشتغالزایی ایجاد شده، به عنوان مثال در شمال سیستان و بلوچستان که همواره جوانان آن از بیکاری رنج می برند توانسته است چرخ کارگاه های راکد را دوباره به حرکت درآورد.

کارگاه تولیدی ماه پوش اوشیدا یکی از واحد های صنعتی در شهرستان هامون است که سال ها به دلیل نبود بازار مناسب برای فروش و همچنین نیروی کار مجرب درب آن بسته مانده بود.

با شیوع کرونا این کارگاه تولیدی نیز با تولید ماسک و لباس مخصوص و یک بار مصرف پزشکی و پرستاری جان دوباره ای گرفته است.

ریحانه سید حسینی، مدیر عامل این کارگاه در گفت و گو با خبرنگار ما در این خصوص گفت: با آغاز به کار این کارگاه تولیدی با توجه به این که نیروی کار مجرب در منطقه حضور نداشت، مجبور شدیم با هزینه اضافه کارکنان این کارگاه را با نحوه کار با چرخ صنعتی را آموزش دهیم.

وی افزود: در این کارگاه تولیدی روزانه پنج هزار ماسک تولید می شود که در کنار آن نیز روزانه 500 عدد لباس مخصوص پرستاران و بیمارن که به صورت یک بار مصرف مورد استفاده قرار می گیرد تولید می شود.

سید حسینی بیان کرد: یکی از مشکلاتی که بر سر راه این کارگاه تولیدی قرار گرفته، نبود بازار فروش مناسب در منطقه سیستان است.

وی ادامه داد: به طوری ما مجبور هستیم تا اقلام تولیدی را به سایر استان های کشور به فروش برسانیم چون دانشگاه علوم پرشکی زابل هنوز قرارداری برای خرید محصولات این تولیدی منعقد نکرده است.

در شرایط سخت کار می کنیم و تاوان می دهیم

سید حسینی اذعان کرد: از طرفی قیمت ماسک و لباس گان تولیدی این کارگاه با کیفیت بالا و قیمت پایین تر از تولیدی های خارج از استان به فروش می رسد اما با این وجود هم حمایتی در خرید از محصولات بومی منطقه نمی شود.

وی خاطرنشان کرد: راه اندازی این کارگاه تولیدی که با اشتغالزایی برای بانوان منطقه نیز همراه بوده است، حمایت های بیشتری از سوی دستگاه های متولی را می طلبد.

وی همچنین گفت: هدف و دغدغه اصلی کارخانه مسئله اشتغال زایی است، مسئولان آن به شدت به دنبال این مسئله هستند در حالی که می توانستیم این سرمایه را در یک کلان شهر هزینه نیم و خیلی از مشکلات رو که شامل عدم نیروی ماهر و حرفه ای، کمبود مواد اولیه، تجهیزات و ملزومات و ... نداشته باشیم، اما برای رسیدن به این هدف در شرایط سخت کار می کنیم و تاوان می دهیم.

وی گفت: درخواست ما از مسئولان حمایت بیشتر است، نه سنگ اندازی تا بتوانیم از ظرفیت بیشتر کارخانه استفاده کنیم.

علی ای حال با توجه به اینکه در گذشته نیز کارگاه های تولیدی به سرنوست مشابه این کارگاه دچار شده بودند که در نهایت با ورشکستگی و بیکار شدن جمعی از خانواده ها سرانجامید، می طلبد تا دانشگاه علوم پزشکی زابل که روزانه مصرف بالایی از ماسک و لباس مخصوص پرستاران و بیماران دارد، با انعقاد قراردادهای بلند مدت مرهمی بر دردهای نا تمام تولید کنندگان جوان استان باشد.

انتهای پیام/