چهارشنبه ۱۸ فروردين ۱۴۰۰ ۰۹:۴۲
۰
حکایت نی؛

روزنه های امید در دیار رستم دستان زنده شد/احیای هنرهای بومی؛ مرهمی بر زخم های کهنه هامون نشینان

با احیای هنرهای بومی در منطقه سیستان روزنه های امید در دل مردم هامون نشین که از زخم سال ها خشکسالی به ستوه آمده اند، زنده شد.
روزنه های امید در دیار رستم دستان زنده شد/احیای هنرهای بومی؛ مرهمی بر زخم های کهنه هامون نشینان
به گزارش پهره به نقل از عصرهامون؛ حکایت نی در منطقه سیستان حکایت کار و تلاش مردمی است که راه امرار معاش‌شان از نی های روییده در تالاب هامون بود، مردمان هامون نشین نی‌ها را از دل تالاب بیرون می‌کشیدند و رج به رج پرده هایی حصیری و زیبا می‌بافتند و نان خانواده را تامین می‌کردند.

با خشک شدن تالاب هامون، کار هامون‌نشینان هم گره خورد و صنعت پرده بافی از گیاه نی در سیستان به فراموشی سپرده شد. بسیاری از مردم که کسب و کارشان را از دست داده بودند به اجبار برای کسب درآمد راهی دیار غربت شدند.

صنعتی که به علت نبود شرایط لازم به فراموشی سپرده شده بود با چاره اندیشی و حمایت دوباره زنده و راه درآمد زایی برای مردم نیمروز سیستان و بلوچستان باز شد.

شغلی کهن، در دست فراموشی

بانوان نیمروزی از سالیان دور می گفتند، سال هایی که تالاب هامون، بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان، پر آب بود و آبادانی را برای مردم به همراه داشت، شغل پدران و مادرانمان همین پرده بافی بود و درآمد زندگی حاصل می شد و این هنر نسل به نسل به ما منتقل شده بود، اما اکنون دیگر بافت این پرده ها برای فرزندانمان ناآشناست، چرا که با خشک شدن کامل دریاچه هامون و نبود گیاه نی در تالاب، این صنعت هم فراموش شده بود.
 

روزنه های امید با حمایت تسهیلاتی

اما آن ها اکنون می گویند با تسهیلاتی که دریافت کردیم، توانستیم دوباره شغل نیاکانمان را زنده کنیم، اکنون نی را از مازندان خریداری می کنیم و با بافت پرده های حصیری دوباره به درآمد مطلوبی می‌رسیم.

بانوان نیمروزی از سختی کار و بافتن نی ها می گفتند، از ذارت ریزی که پس از لمس نی ها بر روی پوست دستانشان باقی می ماند و اذیت کننده بود، با این حال از درآمد حاصل در این روزهای خشکی تالاب، راضی بودند.

بخش مهمی از کار بافتن پرده ها را زنان روستاهای نیمروز برعهده دارند، اما مردان هم نقش مهمی در این رج به رج ها ایفا می کنند، از آماده کردن و اندازگیری نی ها تا پیچیدن رج های نهایی بافته شده.

پرده های حصیری بافته شده سیستان این روزها در بازار استان های دیگر به خصوص مناطق شمالی طرفداران زیادی دارد و سفارش بافت پرده روز به روز بیشتر می شود.

و حالا دوباره صدای تولید در روستاهای نیمروز شنیده می شود، این ثمره تلاش کسانی است که با امید و حمایت، نگذاشتند هنری ارزشمند در سیستان و بلوچستان نابود شود.

ثمره تلاش ها با حمایت دیده می‌شود

ادریس دینارزهی مدیر صندوق کارآفرینی امید سیستان و بلوچستان در این باره به خبرنگار ما می‌گوید: این صنعت که چرخه زندگی مردم را در حاشیه تالاب هامون در حرکت داشت، سال ها بود متوقف شده بود، بنابراین دست روی حمایت از مشاغلی گذاشتیم که در مرحله نابودی کامل بود که در این میان حصیربافی از گیاه نی یکی از این مشاغل بومی است.

دینارزهی می‌افزاید: اگر چه رسیدن به رونق آن سال های صنعت پرده بافی سخت است، اما صندوق بخش مهمی از توان خود را برای زنده کردن این هنر به کار گرفت و با حمایت مالی و تسهیلاتی از مردم روستانشین، توانست دوباره مردم نیمروز را پای بافت این پرده های حصیری بنشاند.

وی می گوید: در سال 1399 صندوق کارآفرینی امید در تفاهم نامه ای که با بنیاد برکت به امضا رساند به دنبال خود اشتغالی مردم به ویژه در روستاها بود که در این بین، شغل مهم پرده بافی از گیاه نی را در منطقه سیستان مورد حمایت قرار داد.

مدیر صندوق کارآفرینی امید سیستان و بلوچستان به آمار مطلوب حاصل از این تفاهم نامه در سیستان و بلوچستان اشاره کرد و گفت: در سال 99 از محل این تفاهم نامه هزار میلیارد ریال تسهیلات چهار درصد برای بیش از  چهار هزار طرح پرداخت شد که زمینه اشتغال خیلی از مردم به خصوص در روستاهای سیستان و بلوچستان فراهم شد.

انتهای پیام/
کد مطلب: 428018
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *