سوزن دوزی هنر دیرینه سرانگشت زنان بلوچ

  به گزارش پهره، سوزن دوزی هنر اصیلی است که در بلوچستان با نور دیده چشمان زنان و سوزن شکل می گیرد و در زمره یکی از مهم ترین و جالب ترین صنایع دستی کشور به شمار می رود.
در سوزن دوزی ،نخ ، پارچه و سوزن تنها ابزار مورد نیاز برای آفرینش هنری تحسین برانگیز است بطوریکه سوزن دوز به طور معمول برای  تولید محصولات پر کار در قطعات کوچک از  پارچه های پنبه ای پاکستانی و یا پارچه گاندی ایرانی به دلیل نازک و ریز باف بودن استفاده می کند.
تمام کسانی که دراین هنر ایفا نقش می کنند زنان هستند، زنان بخوبی ارزش آن را درک کرده واز همان سنین پایین ۴ و۷سالگی با این حرفه آشنا می شوند . وبه وضوح سهم آن را درزندگی خود می یابند وبه درستی می بینند که چگونه با زندگی آنها عجین شده است.
 

قسمت های اصلی لباس های بلند و پوشیده زنان بلوچ از جمله  پیش سینه ، جیب و سرآستین همواره با هنر سوزن دوزی آمیخته و مزین است و از گذشته تا کنون تغییری در آن بوجود نیامده است.
بیشتر هنرمندان سوزن دوز درمناطق ایرانشهروهمچنین شهر های سراوان ( سیب وسوران) و خاش به این هنر اشتغال دارند.
 

بر اساس تحقیقات سایت های مرجع در این زمینه تاریخچه سوزن دوزی را نمی توان به زمان خاصی اختصاص داد  اما اگر بخواهیم زمان به فعلیت رسیدن آن را بررسی کنیم شاید درحدود ۱۰۰ یا ۲۰۰ سال پیش از ظهور اسلام و آمدن اسلام به ایران باشد.
سوزن دوزی، این هنر پرمباهات بلوچ به علت زیبایی وشهرتی که پیدا کرده است خوشبختانه فقط منحصر به این منطقه نبوده بلکه آوازه آن به سایر نقاط دنیا نیز رسیده و په بسا نمونه ای از کارهای سوزدن دوزی شده توسط هنرمندان استان در کاخ موزه سعد آباد به نمایش گذاشته شده است.
انتهای پیام