شرکت در میدان نبرد با حرامیان تکفیری که حرم اهل بیت را در معرض تهدید قرار دادند، در واقع ریشه در محبت و انس به خاندان عصمت و طهارت دارد؛ انس و محبتی که خواست خدای متعال و پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله)است کما اینکه قرآن کریم از زبان پیامبر اکرم میفرماید:
«من هیچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمىکنم جز دوستداشتن نزدیکانم[اهل بیتم]» [شوری/23]
نکته اول:
بر کسی پوشیده نیست که دوستی اهل بیت تنها در حیطه زبان و اندیشه خلاصه نمیشود؛ چرا که در وادی عمل و کردار نیز باید خود را نشان دهد؛ کما اینکه باری تعالی میفرماید:
«بگو [اى پیامبر!] اگر خدا را دوست مىدارید، از من پیروى کنید تا خدا[هم] شما را دوست بدارد.»[آل عمران/31]
نکته دوم:
دفاع و ابراز محبت به اهل بیت(علیه السلام) تنها در دفاع ازحرم آنان خلاصه نمیشد؛ بلکه تبعیت از آموزههای دین که اهل بیت مروج و مبلغ آنان بودهاند نیز از جمله مصادیق اثبات و ابراز دوستی با اهل بیت است، آموزهای همچون حریم حجاب و عفاف در واقع یکی از میدانهای بسیار مهم و حساسی است که در عرصه جهاد فرهنگی باید به خوبی از آن محافظت و پاسداری کرد. البته نقش زنان در این عرصه مهمتر و با کارآمدتر است کما اینکه در منابع روایی نیز نقل شده است:
«حیا ده جز دارد، نه جزء آن در زنان است و یک جزء در مردان.»(روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج2، ص460)
پی نوشت:
روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، فتال نیشابورى، محمد بن احمد، 2جلد، انتشارات رضى - ایران ؛ قم، چاپ: اول، 1375 ش.
انتهای پیام/