پوشش زنان یکی از ضروریات دین اسلام است و در ایران باستان نیز به حجاب به عنوان یک ارزش و عامل استحکام خانوادگی نگریسته می شده است. این روزها حجاب یکی از چالش های اساسی کشور محسوب می شود، مانتو مهمترین پوشش زنان در ایران است که بیشترین تغییرات را جهت حذف حجاب روی آن انجام می شود.
اگر به حافظه تاریخی رجوع کنیم خواهیم دید که استفاده از مانتو بعد از انقلاب اسلامی بود که فراگیر شد. قبل از آن، بخشی کمی از جامعه حجاب نداشتند و قاطبه زنان ایرانی از پوشش روسری و لباسهایی مانند کت و دامن و چادر استفاده می کردند. بعد از انقلاب اما درصد خانمهایی که از مانتو استفاده کردند، رو به فزونی گذاشت. مانتو شلوارهای تیرهای که بلند، اپل دار و گشاد بودند و همچنین مانتوهای خفاشی که متعلق به دهه 60 و 70 هستند.
از اواخر دهه 70 اما مانتوهایی به بازار آمد که رنگیتر بود و از آن بلندی و گشادی خبری نبود. کمی بعدتر و در دهه80، این مانتوها شکل اندامی بیشتری به خود گرفتند و خانوادهها به آن مانتوهای تنگ و کوتاه یا لیزری میگفتند. از همان سالهای پایانی دهه 70 بود که برخورد با خانمهایی که از از این مانتوها استفاده می کردند، آغاز شد و ادامه یافت. سال 1387، فرمانده انتظامی استان تهران از دستگیری یکهزار و 98 زن به دلیل پوشش نامناسب و ارسال پرونده ۱۱۴ نفر به دادگاه خبر داد. همچنین به دلیل پوشش نامناسب از افراد درباره محل خرید لباس تحقیق به عمل آمد و نسبت به پلمپ فروشگاهها اقدام شد. این در حالی است که مغازه ها قبل از آن با هیچ ممنوعیت رسمی برای عرضه مواجه نشده بودند و بعد از آن نیز نشدند. کمی بعد و با ادامه برخوردها، مد به سمت مانتوهای بلندتر و گشادتر و مانتوهای روزنامه ای و نوشته دار و غیره رفت. اما این بار دکمهها و طرح ها بودند که مشکل ساز شدند.
سه چهار سالی است که خانم ها از مانتوهای بلند و رنگی استفاده میکنند که کمتر دکمه دارند یا اصلا ندارند. ویژگی اصلی مانتوهای بدون دکمه، نمایش اندام زنانه است. اما اتفاق عجیب در این زمینه، افزایش تعداد مانتوهای جلوباز در بازار و کاهش و در مواردی حذف مانتوهای با حجاب برتر است. موضوعی که انتخاب مانتو مناسب برای خانواده های متدین و مذهبی را به شدت سخت می کند.
آمارها نشان می دهد مانتوهای بدنما اغلب از ترکیه و در رتبه های بعدی از چین وارد کشور می شوند. جدول زیر واردات مانتو و موارد نزدیک به آن در سال 95 فقط از کشور ترکیه است که از مرزهای مختلف وارد کشور شده است.
بر طبق جدول زیر، در سال 1395 ارزش پولی این میزان واردات حدود 413 میلیارد تومان بوده است که رقم بسیار قابل توجهی است. این میزان واردات مانتو و شنل و ژاکت هر چند عده ای را صاحب ثروت های کلان کرد، اما به همان میزان تولید داخلی را به کما برد.
اما مانتوهای بدنمای جلوباز نوعی حراج غیرت نیز هست، موضوعی که این روزها شاهد عادی سازی آن هستیم.
منبع حرف تو
انتهای پیام/