حجاب، بذری که در باغ اصالت جوانه می زند

به گزارش پهره ؛ به نقل از عصرهامون، با برچیده شدن بساط حکومت قاجار در ایران و بنیانگذاری حکومت نوپای پهلوی در ایران، رضاخان موسس این حکومت در ابتدای کار تلاش می کرد تا با تظاهر به دین‌ داری و شرکت در مراسم‌های عزاداری ارتباط مناسبی با علما و روحانیون برقرار کند.

اما همه این رفتارهای شاه پهلوی تا زمانی ادامه داشت که حکومت و قدرت سلطنت وی تثبیت شد و زمانی که سلطه اش را بر کشور تثبیت کرد، آرام آرام به دنبال اجرای سیاست‌های ضد مذهب اش شروع به اقدام کرد.

وی که مانع اصلی تحقق رویای های دیرینه و طولانی کردن حکومت زور و چکمه اش را موقعیت، مقبولیت و نفوذ روحانیون در میان مردم می دید تلاش کرد تا جایکاه روحانیت میان مردم را  تضعیف کند.

لذا پیرو همین امر به دنبال تضعیف عقاید دینی و مذهبی مردم بود، به گونه ای که به مقابله با نمادهای سنتی، دینی و فرهنگی نظیر لباس برآمد و وی عقیده داشت متمدن کسی است که لباس متحدالشکل می پوشد، کلاه پهلوی بر سر می کند و نسبت به اعتقادات و ارزش های دینی بی تفاوت است.

تغییر نظام آموزشی کشور، اجباری کردن استفاده از کلاه شاپو، صدور قانون متحدالشکل کردن البسه، کشف حجاب بانوان، ترویج بی‌قید و بندی در میان زنان و جلوگیری از حضور زنان با حجاب در مراکز عمومی و تأسیس کانون‌ها و انجمن‌های روشنفکری از جمله سیاست های اصلی رضاخان در مسیر پیشبرد اهداف واهی اش بود.

در سفر امان‌ الله خان پادشاه افغانستان و همسرش در سال ۱۳۰۸ به ایران جرقه اصلی منع حجاب در ذهن شاه پهلوی زده شد.

سفر وی به ترکیه نیز منجر به درگیر شدن بیش از پیش افکار او با رویای برهنگی شد، به گونه ای که بعد از بازگشت از سفر ترکیه در ۱۲ خرداد ۱۳۱۳ کاملا تحت تأثیر اقدامات غرب‌ گرایانه آتاتورک قرار گرفته و پیوسته از رفع حجاب زنان و آزادی آنها صحبت می کرد.

سرانجام در ۱۷ دی ۱۳۱۴ بود که با تصویب قانون ضد حجاب، دختران و زنان ایرانی را از استفاده از چادر، روبند و روسری منع کرد و حضور بانوان با حجاب را در سطح شهرها ممنوع کرد.

درست در همین روز در حالی که همسر و دختر بزرگش بدون حجاب بودند، برای اعطای گواهینامه فارغ‌ التحصیلان به دانشسرای عالی رفت و حضور بدون حجاب دانشجویان دانشسرا را در این مراسم اجباری کرد.

از فردای آن روز بود که سر کردن چادر در خیابان‌های تهران ممنوع شد و دولت و سایر دستگاههای اجرایی در کشور موظف شدند تا برای پیشبرد این طرح در سراسر کشور اقدام کنند.

انتشار این خبر موجب تشدید واکنش های اجتماعی از جمله حادثه مسجد گوهرشاد و به توپ بستن مسجد توسط وی بود.
منع ناگهانی و حذف یکباره حجاب با زور و ارعاب باعث شد بخشی از زنان که مسن‌ تر و سنتی بودند، با استفاده نکردن از چادر احساس برهنگی کنند و در خانه محبوس شوند.

قانونی که در سال ۱۳۲۰ و همزمان با ترک وی از ایران اجرای آن سریعاً فراموش شد و وزارت فرهنگ حکم داد از ورود زنان بی‌حجاب به دانشگاه جلوگیری شود و داستان پر فراز و نشیب رویای برهنگی رضا شاه به سر برسد.

بی تردید کشف حجاب در ایران پدیده‌ ای ناشی از آشنایی با غرب و تجدد‌خواهی افرادی است که افکار و زندگی غربی راتجربه کرده‌ بودند.

در بی بی سرابندی، یکی از زنانی که در بطن این تحولات ایران حضور داشت در گفت وگو با خبرنگار عصرهامون گفت: همسر من در آن زمان افسر ارتش بود و ساکن تهران بودیم.

وی ادامه داد: زمانی که برای خرید یا انجام کاری به بیرون خانه می رفتیم تاکید می کرد که باید بدون حجاب با من در خیابان قدم بزنی، در غیر این صورت نباید کنار من راه بروی.

آیت الله سلیمانی، نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه زاهدان در گفت وگو با عصرهامون، گفت: در دوران حکومت رضا پهلوی حاکمان سه کشور ایران و افغانستان و ترکیه با تاثیر از پوشش انگلیسی و بدون در نظر گرفتن ارزش های دینی، ملی و فرهنگی کشورشان کشف حجاب را در دستور خود قرار دادند.

وی تصریح کرد: حجاب برای زنان مسئولیت شرعی و امری واجب است که در سوره های نور و احزاب نیز به وضوح به آن اشاره شده است.

آیت الله سلیمانی با بیان اینکه حجاب اسلامی به هیچ عنوان با رشد و شکوفایی و پیشرفت منافات ندارد افزود: رضاشاه با تصویب قانون کشف حجاب به ستیز با احکام الهی برآمد که با قیام وعکس العمل علما همراه شد.

نماینده ولی فقیه در استان با تاکید بر این که حجاب مسبب رشد بالای سلامت در جامعه می شود گفت: تقلید از دنیای غرب و اجرایی کردن دستورات انگلیس، دلایل اصلی تصویب کشف حجاب توسط رضاشاه بود.
 
انتهای پیام/