کمترین شاخص های آبرسانی روستاها در کشور مربوط به سیستان و بلوچستان است/ ذخایر آب زیرزمینی مرزی مشترک با پاکستان بر باد می رود

وی ادامه داد: در حوزه انتخابیه بنده کمتر از ۳۰ درصد روستاها به صورت شبکه لوله کشی آب است و باید دولت به این مهم اهمیت ویژه داشته باشد.

به گفته این مقام مسئول، برخی از واقعیت ها را نمی توان کتمان کرد، بعضی از روستاها ممکن است ماهی یک بار آبرسانی شوند، با توجه به اینکه تانکرهای آبرسانی به بخش خصوصی تحویل داده شده است و شرکت آب و فاضلاب تانکرهای پوسیده در اختیار دارد ، همین موضوع سبب می شود برخی از روستاها فقط یکبار در ماه آبرسانی شوند که مشکلات زیادی را برای مردم ایجاد کرده است.

سفره های آب های زیرزمینی مرزی بر باد می رود

نماینده مردم خاش، میرجاوه و تفتان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به برداشت آب های زیرزمینی در نقاط مرزی بیان کرد: در قوانینی که تصویب شده است شرایط خاص منطقه جغرافیایی را لحاظ نمی‌کنند و قانون به صورت یکنواخت در همه جا اجرا می شود.

حسین زهی افزود: در بخش ریگ ملک میرجاوه و روتک خاش عمق دست یابی به آبهای زیرزمینی سه تا چهار متر است اما بر اساس قانون امکان استفاده از سفره های آب زیرزمینی مرزی و مشترک را نداریم و محدودیت ایجاد شده است.

به گفته این مقام مسئول، اما کشور همسایه به راحتی از منابع زیرزمینی مشترک با ایران استفاده می کند، در حوزه انتخابیه بنده افرادی هستند که موتور پمپ هایی برای برداشت آب و آبیاری باغات داشتند که سوخت آنها قطع شده و بسیاری از نخلستان های با عمر ۲۰ ساله به دلیل بی آبی در حال خشک شدن است.

حسین زهی تصریح کرد: این قوانین خاص باید بر اساس شرایط جغرافیایی منطقه لحاظ شود، ما مناطق ممنوعه را قبول داریم ولی وقتی عمق دسترسی به آب کم باشد و از آن سو پاکستان از منابع مشترک زیرزمینی به راحتی استفاده کند ایجاد محدودیت درست نیست.

به گفته این مقام مسئول، دولت پاکستان در زمینه معادن سرمایه گذاری دارد و کشور چین نیز برای همکاری با آنها ورود کرده است و اقداماتی را انجام می دهند، معدن به آب زیادی نیاز دارد که از سفره های آب زیرزمینی مرزی و مشترک با ایران بیش از 100 کیلومتر لوله کشی شده است تا آب مورد نیاز برای معدن های پاکستان تامین شود‌.

انتهای پیام/