به گزارش
پهره؛ روزگاری تابستان هم برای دانش آموزان و هم برای والدین فصل شادمانی بود؛ دانش آموزان شادمان از این که سه ماهی از درس و مدرسه و تکالیف معلم خبری نیست و والدین هم خوشحال از این که فرزندانشان در این مدت کمک دست آنها در خانه و مزرعه و یا احیانا مغازه خواهند بود.
اما سال ها است که این روال تغییر کرده و فصل تابستان برای بسیاری از والدین به دغدغه تبدیل شده، والدینی که می خواهند فرزندان آنها اوقات فراغت خود را به گونه ای سپری کنند که هم آموزنده باشد و هم لذت بخش، همچنین برای آنها مهم است که اوقات فراغت بچه ها به گونه ای هدفمند و در راستای رسیدن به اهدافی بزرگ تر سپری شود.
از چندین سال پیش اجرای برنامه های غنی سازی اوقات فراغت تابستانی علاوه بر بخش خصوصی، در دستور کار شماری از دستگاه های فرهنگی نیز قرار گرفته و در آستانه فرا رسیدن تابستان اعلامیه ها و بنرهای تبلیغاتی زیادی در این رابطه دیده می شود.
طرح های غنی سازی اوقات فراغت تابستانی دانش آموزان طیف وسیعی از برنامه های آموزشی، ورزشی، مذهبی، فرهنگی و ... را شامل می شود که تقریبا همه این موارد در برنامه تمامی دستگاه هایی که به این زمینه ورود می کنند؛ با اندکی تغییر در کمیت و کیفیت یافت می شود، موضوعی که برآیند آن موازی کاری در اجرای برنامه های اوقات فراغت، افت کیفیت برنامه ها، کاهش شرکت کنندگان، هدررفت اعتبارات این بخش و در نهایت عدم کارایی مناسبت طرح های غنی سازی اوقات فراغت است.
انتهای پیام/