پوستر/ زائران شهید گمنام

به گزارش سرویس چندرسانه پهره، به نقل از فارس؛ ده سال پیش در بهشت زهرای تهران، قطعه شهدای گمنام، بر مزار شهیدی نشسته بودم که نام و نشانی بر سنگ‌قبر نداشت. غربت عجیبی داشت. آرام با او نجوا کردم: ای عزیز، اکنون والدینت در کدام شهر، چشم‌براه پیکر مطهرت هستند؟ اینجا چه میکنی؟! به خود که آمدم دیدم او تنها نیست. همه آنچه در اطراف بود، زائرش بودند.
انتهای پیام