پنجشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۵ ۰۸:۳۷
۰
حاشیه نشینی، عقب ماندگی فرهنگی و آموزشی؛

کودکان، قربانیان زندگی حاشیه نشینی

مردمانی که به عنوان حاشیه نشین شناخته شده اند، در حقیقت با اختیار کردن زندگی حاشیه ای و مشغول شدن به مشاغل حاشیه ای، سرنوشتی حاشیه ای برای خود رقم زده اند. سیمای نامطلوبِ زاغه نشینی در حواشی شهر، احساس و وجدان آدمی را می آزارد.
کودکان، قربانیان زندگی حاشیه نشینی
کودکان، قربانیان زندگی حاشیه نشینی
به گزارش پهره به نقل از راه ساجده، اگر مسکن را حداقل سرپناه با کم ترین  تاسیسات و تجهیزات ممکن تصور کنیم، بسیاری از حاشیه نشینان فاقد آن هستند. حاشیه نشینان و زاغه نشینان در خانه هایی به صورت اتاقک های حلبی، کپ، چادر، کوره های متروک و یا به شکل ساختمان هایی که تنها از دیوار و سقفی با حصیر و برگ درخت است و یا اتاق خواب هایی با مصالح اولیه نامتعارف که ناپایدار و مقاوم هستند، مستقر می شوند.
در کنار مهاجران روستایی که به جهت نیاز معیشتی و شغلی و در دسترس بودن خدمات درمانی و  آموزشی به شهرها مهاجرت می کنند، هستند افراد و خانواده هایی که به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم توانایی اداره زندگی در محدوده ی شهری و یا دافعه مبدا که می تواند دلایل خاص خود را مانند بی چیزی و نداشتن زمین داشته باشد، موجب گریز آنان از زادگاه خویش و سرازیر شدن آنان به سوی شهرها و سپس هزینه ی بالای زندگی شهری موجب پدیدآمدن حاشیه نشینی و در شرایط اقتصادی نامطلوب تر، زاغه نشینی می شود.
▪ تاثیر شرایط زیستی حاشیه نشینی، زاغه نشینی بر خانواده
مردمانی که به عنوان حاشیه نشین شناخته شده اند، در حقیقت با اختیار کردن زندگی حاشیه ای و مشغول شدن به مشاغل حاشیه ای، سرنوشتی حاشیه ای برای خود رقم زده اند. اگر چه در کنار شهرها و یا در بطن شهرها مستقر می شوند اما ویژگی های مختص خود را در حوزه های مختلف اجتماعی، فرهنگی و آموزشی و خدماتی دارند و آسیب هایی متوجه آنان می باشد.
واحدهای مسکونی غیر شکیل و رو به ویرانی، فرسوده و بدون تجهیزات و بدون حداقل ترین امکانات، تسلط فرهنگ فقر و انعکاس آن در نگرش و رفتار مردم آن منطقه و تبعاتی که می تواند برای خانواده داشته باشد و هم چنین گوشه گیری از جریانات شهری و اجتماعی و درنهایت عدم قرار گرفتن در کاون توجه مراکز درمانی و بهداشتی و نهادهای دولتی از اساسی ترین آسیب هاییست که متوجه این قشر است.
سیمای نامطلوبِ زاغه نشینی در حواشی شهر، احساس و وجدان آدمی را می آزارد. گذرگاه های پرپیچ و خم و کم عرض و تراکم بسیار شدید و آلونک ها، پایین بودن سطح بهداشت، انباشته شدن زباله ها و عدم‌ جمع آوری آنان، جریان فاضلاب منازل در کوچه ها و عدم دفع بهداشتی آن، توالت های روباز و غیربهداشتی و آلودگی های صوتی و هوا همگی می توانند بستر و محیط مناسبی را برای شیوع انواع بیماری ها فراهم سازد.
فقدان شغل رسمی و درآمد کافی:
از آنجایی که این قشر شغل رسمی ای برای تامین معاش خود ندارند و به دلیل اینکه این افراد عموما فاقد مهارت و تخصص و سرمایه گذاری می باشند، به مشاغل کاذب و بعضاً مجرمانه مثل دست فروشی، کوپن فروشی، تکدی گری، زباله دزدی، خرید و فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی روی آورده که سلامت روانی خانواده و فرزندان را در معرض آسیب قرار می دهد.
همچنین به دلیل فقدان برنامه ای صحیح جهت پرکردن اوقات فراغت، نابرابری های اجتماعی و اقتصادی و در دسترس بودن مواد مخدر که در مناطق حاشیه نشین قابل رویت و ملموس است آسیب های جدی ای را بر خانواده وارد می کند.
حاشیه نشینان در هر شکل خاصی مانند زاغه، آلونک، کپر و گود و ... در زمین های پست و اغلب غیرقابل سکونت و ناهنجار داخل یا در کنار شهرها، کانال های فاضلاب، محل های تخلیه و تجمع زباله و مناطقی که گاه از نظر شیب طبقاتی و گاه از نظر جغرافیایی که کثیف ترین و متراکم ترین نقاط شهری هستند ، مستقر شده اند.
عمده ترین آسیب های ناشی از حاشیه نشینی متوجه کودکان خانواده می شود:
اولین و بیشترین قربانیان زندگی حاشیه نشینی کودکان هستند که از سوء تغذیه رنج می برند و از زندگی و دنیای کودکانه خود لذتی نمی برند. این کودکان بدلیل وارد شدن به بازار کار و عدم دسترسی به مدارس و عدم توانایی مالی از تحصیل محروم شده و یا درصد ناچیزی از آنان به مقطع ابتدایی و یا راهنمایی و دبیرستان راه می یابند.
اشتغال به کار عامل بازدارنده ای در ادامه ی تحصیل و آموزش های مدرسه ای است. از طرفی فقر فرهنگی حاکم بر مناطق حاشیه نشین باعث توقف رشد و گاها قرار گرفتن در مسیر ناصحیح و تحمیل فشارهای روحی برفرزندان می شود.
انتظارات و مطالبات حاشیه نشینان:
رسیدگی به وضعیت حاشیه نشینان در 4 محور عمده ی بی توجهی مسؤلان، مقوله ی مسکن، امنیت و بیکاری قابل بحث است. به طور خلاصه داشتن سرپناه و مسکن ارزان قیمت و مقاوم و با مساحت مناسب به نسبت جمعیت هر خانواده و با محیط مناسب می تواند بسیاری از مشکلات این قشر را حل کرد.
ارتقاء کیفیت سکونت از طریق اعطاء و تحصیلات به خانواده های حاشیه نشین، زیبا سازی ظاهر ساختمان ها و بناهای موجود در این مناطق، ایجاد فضاهای تفریحی و فراغتی سالم جهت پرکردن و گذراندن اوقات فراغت ساکنان مناطق حاشیه نشین و فرهنگ سازی و آموزش آنان که مسئولین میتوانند برنامه ای را جهت نظارت های دوره ای تدوین نمایند.
فاطمه زنگانه، دبیرکانون مطالعات زنان بسیج دانشجویی
 انتهای پیام/
کد مطلب: 4045
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما *